4G (Fourth Generation) verwijst naar de vierde versie van een vorm van draadloze communicatie die wereldwijd op grote schaal commercieel wordt gebruikt. Als het gaat om draadloze cellulaire service, is er in elke generatie een aanzienlijke upgrade als het gaat om hoe snel de dienst zal reageren en hoe snel de service zal zijn. In dit geval worden 4G cellulaire diensten tot tien keer sneller geclassificeerd dan 3G cellulaire diensten. Sprint was het eerste bedrijf dat begin 2009 4G-snelheden kon aanbieden in de Verenigde Staten van Amerika. Vandaag de dag bieden bijna alle cellulaire carriers over de hele wereld 4G-diensten aan, maar in sommige afgelegen gebieden zijn er nog steeds tragere 3G-dekkingen.[1]
4G is eigenlijk een protocol dat pakketten informatie en gegevens verstuurt en ontvangt. 4G verschilt echter van 3G in die zin dat 4G volledig op IP is gebaseerd. Dit betekent dat als het gaat om gegevens zoals video- en spraakgegevens die moeten worden verzonden en ontvangen, het gebruik maakt van internetprotocollen. Door gebruik te maken van deze standaard voor het verzenden van gegevens wordt het risico dat de gegevens tijdens de levering worden gecodeerd, beperkt. Om een netwerk als 4G-netwerk te kunnen beschouwen, moet een netwerk piek datasnelheden van 100 Mbps (megabits per seconde) kunnen bereiken wanneer het gaat om zeer mobiele communicatie, die gebruikers omvat die met de auto, de trein of een ander vervoersmiddel reizen, terwijl het ook ten minste 1 Gbps (Gigabit per seconde) moet hebben wanneer het niet in enige vorm van snel vervoer is. Gebruikers moeten zich echter realiseren dat niet alle 4G-netwerken in staat zijn om dezelfde snelheid, betrouwbaarheid of zelfs reactiesnelheid te bieden. Dit betekent dat gebruikers zich bewust moeten zijn van de verschillende normen en parameters die door de Internet Service Provider (ISP) worden opgelegd.[2]
In vergelijking met de vorige generaties verbindingen hebben 4G-verbindingen drie grote voordelen ten opzichte van de vorige generaties verbindingen:[3]
4G werkt in hetzelfde als 3G, maar is gewoon veel sneller. Door gebruik te maken van een snel downloadsysteem en het uploaden van pakketten als een manier om gegevens over te brengen, zullen 4G-netwerken gebruikers in staat stellen om toegang te krijgen tot breedbandige snelheden terwijl ze onderweg zijn. In alle opzichten is 4G in principe een high-tech en geavanceerd radiosysteem. 4G- en 3G-verbindingen gebruiken torens om hun signaal uit te zenden. Deze torens geven informatie en gegevens door die gewoonlijk door codeurs en ingenieurs worden bijgewerkt.[4] Het standaard 4G netwerk wordt vaak 4G LTE genoemd en kan een maximum van 150 Mbps (Megabits per seconde) aanbieden.[5] In dat geval kunt u een 4GB (gigabyte) film downloaden in iets minder dan 6 minuten en 40 seconden met een standaard 4G-netwerk. Als dit een 3G-netwerk was, met een constante snelheid, zou het wel 50 minuten duren.
Zowel 4G- als 3G-netwerken hebben hun eigen voor- en nadelen, maar we zullen ons meer richten op de voordelen van een 4G-telefoon:[6]
In de meeste gevallen is het verschil tussen 4G en 3G niet bekend. Het is noodzakelijk om het verschil te weten om op de hoogte te zijn van de normen en beperkingen die elk type verbinding aan zijn klanten oplegt.[6:1]