Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) is een protocol dat wordt gebruikt om een responsief, snel en automatisch centraal beheersysteem te bieden voor de distributie van IP-adressen binnen een bepaald netwerk. Dit bevat ook verschillende andere functies zoals het configureren van het juiste subnetmasker, de standaardgateway en DNS-serverinformatie op een computer of een andere vorm van apparaat.[1]
De DHCP draait op de applicatielaag van de TCP-stack (Transmission control protocol) om dynamisch IP-adressen aan de verschillende apparaten toe te wijzen en verschillende configuratie-informatie aan DHCP-clients toe te wijzen. Gebruikers moeten zich ervan bewust zijn dat het DHCP een client-server protocol is. Dit betekent dat de servers een lijst met reeds gepoolde unieke IP-adressen en informatie over verschillende configuratieparameters beheren.
De apparaten die met DHCP geconfigureerd zijn, zenden een verzoek uit naar de DHCP-server om informatie over de netwerkconfiguraties op te vragen. Vervolgens zendt een apparaat meestal een paar seconden na het opstarten een verzoek om informatie uit. De DHCP-server reageert op het apparaat dat een aanvraag doet door configuratie-informatie te verstrekken over het IP-adres dat door de netwerkbeheerder is opgegeven. Hieronder vallen ook specifieke soorten IP-adressen voor die specifieke periode, die eigenlijk een lease-overeenkomst wordt genoemd, voor de geldige toewijzing. Vervolgens vernieuwt de DHCP-server een opdracht zodat een DHCP-apparaat of -client dezelfde parameters kan opvragen, waarna hetzelfde proces opnieuw kan worden uitgevoerd.
Bij een Dynamic Lease is de klant niet noodzakelijkerwijs eigenaar van het toegewezen IP-adres, maar 'least' of leent hij dat IP-adres voor die korte periode. Het kan zijn dat een client bepaalde stappen moet doorlopen om het IP-adres van een bepaald apparaat te beëindigen en tegelijkertijd een ander IP-adres op hetzelfde apparaat aan te sluiten. In de meeste gevallen zal de server een nieuw adres toewijzen in plaats van een oud IP-adres. DHCP-leasetijden zijn afhankelijk van de specifieke locatie waar de gebruiker zich bevindt. De volgende cyclus wordt gevolgd als het gaat om de leasing.[2]
Simpel gezegd, het IP-adres dat een apparaat heeft is gebonden aan het netwerk, of dit nu een Local Area Network is of van een groot openbaar netwerk, zoals het internet.
Als het gaat om een DHCP-handshake, worden de volgende stappen gevolgd:[3]
In de meeste gevallen zijn de voordelen van het gebruik van DHCP nauw verbonden met de hoofdfunctie ervan.[1:1]
Het gebruik van DHCP heeft een groot aantal verschillende voordelen en er zijn zeker ook een aantal nadelen aan het gebruik van DHCP. De nadelen zijn echter vrij specifiek en kunnen voor de gebruiker toch niet van invloed zijn. Een voorbeeld hiervan is wanneer een gebruiker een specifiek handmatig IP-adres wil hebben. De netwerkbeheerder moet een aantal processen doorlopen, zoals het controleren of het IP-adres beschikbaar is, voordat hij het apparaat met een nieuw IP-adres kan toewijzen. Dit kost eigenlijk wat tijd, maar is niet echt gebruikelijk. Dynamische IP-adressen die veranderen, mogen niet worden gebruikt in specifieke apparaten die gewoonlijk stilstaan en niet in de hand worden gehouden, zoals printers en bestandsservers.
Hoewel deze apparaten meestal door veel mensen op kantoor worden gebruikt, is het voor deze stationaire apparaten eigenlijk heel onpraktisch om een steeds wisselend IP-adres te hebben. Een steeds wisselend IP-adres voor vaste apparaten zal de zaken alleen maar ingewikkelder maken.